- podmuch powietrza
- • air blast• rush of air
Słownik polsko-angielski dla inżynierów. 2013.
podmuch powietrza
Look at other dictionaries:
podmuch — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u {{/stl 8}}{{stl 7}} przemieszczanie się powietrza wprawionego w ruch : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słabe podmuchy wiatru. Ciszy nie mąci najlżejszy nawet podmuch. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podmuch — m III, D. u; lm M. y 1. «ruch, powiew, pęd powietrza naturalny lub wywołany działaniem urządzeń mechanicznych» Delikatny, lekki, gwałtowny, silny podmuch. Podmuchy wiatru. ◊ Podmuch jesieni, wiosny itp. «pierwszy chłód lub pierwsze ocieplenie… … Słownik języka polskiego
wionąć — dk Vb, wionąćnie, wionąćną, wioń, wionąćnął, wionąćnęła, wionąćnąwszy książk. «o wietrze, podmuchu powietrza itp.: wiejąc nadlecieć, powiać skądś, zawiać; także ndk o zapachu, cieple, parze itp.: być przywianym, przyniesionym, przywiewanym,… … Słownik języka polskiego
wionąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk IVa, wionąćnie, wionąćnął {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być przywiewanym lub zostać przywianym przez podmuch powietrza; będąc przywianym, dawać się odczuć; zalatywać, powiewać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… … Słownik języka polskiego
omywać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, omywaćam, omywaća, omywaćają omywaćany {{/stl 8}}– omyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, omyję, omyje, omyty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} oczyszczać, myjąc powierzchnię czegoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dech — m III, D. tchu, blm «wciągane do płuc i wypychane z nich powietrze, tchnienie; czynność narządów oddychania; oddech» Krótki, świszczący dech. Chwytać, wstrzymać dech. Nabrać tchu. Nie móc złapać tchu. Tchu komu braknie, zabrakło; dech zamiera… … Słownik języka polskiego
dmuchać — ndk I, dmuchaćam, dmuchaćasz, dmuchaćaj, dmuchaćał, dmuchaćany dmuchnąć dk Va, dmuchaćnę, dmuchaćniesz, dmuchaćnij, dmuchaćnął, dmuchaćnęła, dmuchaćnęli, dmuchaćnięty, dmuchaćnąwszy 1. «z pewną siłą wypychać powietrze ustami; wywoływać podmuch,… … Słownik języka polskiego
podmuchowy — «wytwarzający, wywołujący podmuch ruch, falę powietrza» Wentylator podmuchowy … Słownik języka polskiego
powiew — m IV, D. u, Ms. powiewwie; lm M. y «lekki, łagodny ruch powietrza; podmuch» Ciepły, lekki, ożywczy, świeży powiew. Chłodny, mroźny, rześki powiew. Wilgotny powiew od jeziora. przen. Powiew miłości, nienawiści … Słownik języka polskiego
wiew — m IV, D. u, Ms. wiewwie; lm M. y książk. «ciąg, strumień powietrza; powiew, podmuch» Rześki wiew wiatru. Wiew niosący się od jeziora. przen. Wiew śmierci. Wiew grozy … Słownik języka polskiego
